ในปี พ.ศ. 2535
บริษัทภาพยนตร์
ไฟว์สตาร์ โปรดักชั่น
เสนอผลงานภาพยนตร์
แนว ชีวิต / ตลก
โรแมนติก / วัยรุ่น
เรื่อง โจ๋ไม่โจ๋หัวใจให้โจ๋
ซึ่งเป็นผลงานภาพยนตร์
จากการอำนวยการสร้าง
โดย เจริญ เอี่ยมพึ่งพร
ดำเนินการสร้าง
โดย สายจรูญ เอี่ยมพึ่งพร
กำกับภาพยนตร์
โดย อุดมศิลป์ ปัจชัยโย
ช่วยกำกับภาพยนตร์
โดย วรพจน์ โพธิเนตร
เค้าโครงเรื่อง
โดย มานพ อุดมเดช
บทภาพยนตร์
โดย เพื่อนพ้องน้องพี่
กำกับภาพ
โดย พิพัฒน์ พยัคฆะ
ช่วยกำกับภาพ
โดย ทิพวรรณ พยัคฆะ
กำกับศิลป์
โดย ธีรธร สิริพันธ์วราภรณ์
แต่งหน้า-ทำผม
โดย สถาบัน MTI
เพลงและดนตรี
ประกอบภาพยนตร์
โดย จำรัส เศวตาภรณ์
เพลงประกอบภาพยนตร์
เพลง สองปีกเล็กๆ
ประพันธ์เนื้อร้อง
ทำนอง เรียบเรียง
และขับร้อง
โดย จำรัส เศวตาภรณ์
ผลงานภาพยนตร์
เรื่อง โจ๋ไม่โจ๋หัวใจให้โจ๋
มีการเปิดตัว
ต่อสื่อมวลชน
และเข้าฉาย
ในรอบปฐมทัศน์
ในโรงภาพยนตร์
เป็นครั้งแรก
ในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2535
เรื่อง โจ๋ไม่โจ๋หัวใจให้โจ๋
ฉบับการสร้าง
ในปี พ.ศ. 2535
นำแสดงโดย สายฟ้า เศรษฐบุตร
ธัญญาเรศ รามณรงค์
เฉลิมพล บุญรอด
ปรางวลัย เทพสาธร
พีรพล จันทรากาศ
จิตรลดา สุทธนี
สุโรจนี อักษรทอง
สุเชาว์ พงษ์วิไล
ปนัดดา โกมารทัต
นิเวศน์ กันไทยราษฎร์
ธัญญารัตน์ โลหะนันท์
สมเกียรติ คุณานิธิพงศ์
อิทธิฤทธิ์ สิงหรัตน์
เกษมโสภณ กมลนาถ
ท้วม ทรนง มาเรีย เกตุเลขา
ซานโต๊ส กาละเเม
และนักแสดงพิเศษ
คณะนักเรียน
โรงเรียนปากช่อง
จังหวัดนครราชสีมา
ให้เกียรติร่วมแสดง
เรื่อง โจ๋ไม่โจ๋หัวใจให้โจ๋
จากเค้าโครงเรื่อง
โดย มานพ อุดมเดช
และบทภาพยนตร์
โดย เพื่อนพ้องน้องพี่
เป็นเรื่องราวความรัก
ที่บริสุทธิ์ สดใส
ของหนุ่มน้อย
หน้าตาน่ารัก
ในชื่อ โจ๋
ซึ่งหลังจากการย้าย
ไปตามจังหวัดต่างๆ
จากการทำงาน
ของผู้เป็นพ่อ
เขาก็ได้กลับมา
ที่อำเภอปากช่อง
จังหวัดนครราชสีมา
ซึ่งครอบครัวของเขา
เคยปักหลักอยู่ที่นี่
ในช่วงที่เขานั้น
ยังเป็นเด็กๆ
ซึ่งจากการกลับมา
และเข้าศึกษา
ในช่วงชั้น ม.6
ก็ทำให้เขานั้น
ได้พบกับลิดา
เพื่อนตัวน้อย
ในช่วงวัยเด็ก
ที่ในปัจจุบันนี้
เติบโตขึ้นมา
เป็นสาวน้อยน่ารัก
ซึ่งเป็นที่รู้จัก
ในจังหวัด
ในฐานะที่เธอนั้น
เป็นดรัมเมเยอร์
ของทางโรงเรียน
โดยแม้ว่าในช่วงแรก
ทั้งสองต่างเขินอาย
เกินกว่าจะทักทาย
และสนิทสนมกัน
แบบในช่วงวัยเด็ก
แต่ความผูกพัน
ผ่านทางจดหมาย
และนกกระดาษ
การทำกิจกรรมต่างๆ
ในโรงเรียน
ทั้งการเล่นกีฬา
การฝึกฝนการเต้นรำ
การจัดงานวันเกิด
ของลิดา
รวมถึงเส้นทาง
ในการกลับบ้าน
ซึ่งสวยงาม
และบริสุทธิ์
ที่ทั้งสองนั้น
ต้องเดินกลับบ้าน
ในทางเดียวกัน
ในทุก-ทุกวัน
ก็ทำให้หนุ่มสาว
ทั้งสองคนนั้น
กลับมาสนิทสนม
และมีความรู้สึก
ที่มีความพิเศษ
มอบให้กันและกัน
อีกครั้งหนึ่ง